Czym jest choroba autoimmunologiczna? Nasz układ odpornościowy ma za zadanie chronić nas przed różnymi chorobami i infekcjami. Atakuje zarazki, które dostają się do naszego organizmu – różnego rodzaju bakterie, wirusy czy grzyby. Ale nasz organizm to też dobre, pożyteczne i potrzebne wirusy oraz bakterie. Jeśli mamy chorobę autoimmunologiczną, to nasz układ odpornościowy przez pomyłkę atakuje zdrowe komórki naszych narządów i tkanek. Istnieje ponad 80 rodzajów chorób autoimmunologicznych. Mogą one wpływać na prawie każdą część naszego ciała.
Zapalenie tarczycy – czyli choroba Hashimoto (po raz pierwszy została opisana przez japońskiego lekarza Hakaru Hashimoto w 1912 – stąd nazwa). Jest właśnie takim przykładem choroby autoimmunologicznej. U osób z Hashimoto układ odpornościowy atakuje właśnie ten narząd – tarczycę. Może to prowadzić na przykład do niedoczynności tarczycy, stanu, w którym tarczyca nie wytwarza wystarczającej ilości hormonów na potrzeby naszego organizmu.
Tarczyca to jeden z naszych najważniejszych gruczołów w organizmie. Ma kształt motyla i znajdujący się u podstawy szyi. Wchodzi w skład układu hormonalnego i odgrywa kluczową rolę w procesach metabolizmu, zachowania bilansu energetycznego czy też produkcji ciepła. Kiedy więc nasza tarczyca nie działa prawidłowo, możemy zauważyć zmiany w naszym organizmie. Takimi zmianami mogą być np; pogorszenie kondycji naszych włosów czy skóry, pogorszenie lub wzmożony apetyt, pojawiają się problemy w pacy naszego metabolizmu i problemy trawienne.
Problemy z tarczycą pojawiają się wtedy, gdy zaczyna ona wytwarzać za mało lub za dużo hormonów.
Jakie mogą być przyczyny choroby Hashimoto?
Dokładne przyczyny nie są znane, ale możemy wyróżnić kilka czynników:
- Najczęstszy to GENY – bowiem osoby chorujące bardzo często mają w swojej rodzinie osoby chorujące na tą chorobę lub na inną chorobę autoimmunologiczną,
- Rodzaj i ilość HORMONÓW w naszym organizmie – znacznie częściej chorują kobiety niż mężczyźni, co za tym idzie hormony płciowe nie są w tej chorobie bez znaczenia (tu zauważyć trzeba, że u niektórych kobiet problemy pojawiają się już w pierwszym roku po urodzeniu dziecka. U zdecydowanej większości problem zwykle znika, jednak około 20% z tych kobiet będzie mierzyć się z Hashimoto po latach.
- Nadmierne ilości JODU w organizmie – badacze tej choroby uważają, że niektóre leki i zbyt duża ilość jodu (pierwiastka śladowego wymaganego przez organizm do wytwarzania hormonów tarczycy), mogą wywołać chorobę tarczycy u osób, które są na to podatne.
- Ekstremalnym ale jednak czynnikiem wywołującym chorobę jest PROMIENIOWANIE – zauważono zwiększenie liczby przypadków choroby u osób narażonych na promieniowanie np; bomby atomowe w Japonii czy po wypadku jądrowym w Czarnobylu ale również po radioterapia w przypadkach leczenia raka krwi.
Jakie objawy powinny zwrócić naszą uwagę?
Niestety choroba ta nie musi w początkowym okresie dawać wyraźnych oznak. Może podstępnie i po cichu rozwijać się przez wiele lat. Pierwszy objawem, który może nas zaniepokoić będzie wygląd naszej szyi. Powiększone wole tarczycowe powodują jej obrzęk, a kiedy tarczyca jest już bardzo obrzęknięta, możemy mieć nawet problemy ze swobodnym połykaniem. Z czasem mogą się pojawić także takie objawy jak:
- Opuchlizna twarzy,
- Suchość skóry,
- Łamliwość paznokci,
- Wypadanie i łamliwość włosów,
- Zaburzenie miesiączkowania,
- Problemy z zajściem w ciąże,
- Zmęczenie,
- Senność,
- Utrudniona koncentracja,
- Problemy z pamięcią,
- Zaparcia,
- Depresja,
- Bóle stawów,
- Bóle mięśni,
- Słabe mięśnie,
- Sztywność i bóle stawów,
- Wahania wagi/ przybieranie na wadze,
- Spowolnione tętno
Objawy te nie są takimi, które charakteryzują tylko tą chorobą i bardzo łatwo je po prostu przeoczyć. Ostatecznie jednak wszystkie te objawy są w chorobie Hashimoto skutkiem spadku poziomu hormonów tarczycy. Jeśli więc zauważymy u siebie takie objawy warto udać się do lekarza, który zleci nam badania w celu postawienia diagnozy. Na chorobę Hashimoto nie ma lekarstwa, jednak chorobę można kontrolować przyjmując hormony, które uzupełnią to z czym nie radzi sobie chory narząd.
Należy pamiętać jednak, że leczenie jest długie a hormony tarczycy działają w organizmie bardzo wolno, może więc upłynąć kilka miesięcy, zanim objawy ustąpią a wole tarczycowe się skurczy. Jednak duże wole, które nie ulegają poprawie, mogą wymagać usunięcia narządu tarczycy.