Endometrium – to tkanka, która u kobiet zdrowych wyściela macicę. Osoby chorujące na endometriozę mają endometrium czyli tę tkankę również poza macicą. Tkanka ta rosnąc poza macicą powoduje najczęściej ogromny ból. Endometrioza obejmuje zazwyczaj jajowody, jajniki oraz tkankę wyściełającą miednicę. Rzadko zdarza się, że tkanka przypominająca endometrium znajdzie się poza obszarem, w którym znajdują się narządy miednicy.
Podczas normalnego cyklu menstruacyjnego, zakładając że kobieta nie zachodzi w ciążę, tkanka endometrium powstaje i jest usuwana z organizmu. Kobiety, które chorują na edometriozę rozwijają tkankę, która zachowuje się i wygląda jak ta w macicy, ale powstaje poza nią. Zlokalizowana może być na przykład w jamie brzusznej lub miednicy. Problem polega na tym, że tkanka ta zachowuje się tak, jak zdrowa tkanka endometrium, to znaczy, że gęstnieje, rozpada się i krwawi z każdym kolejnym cyklem menstruacyjnym. Ale ponieważ umieszczona jest w niewłaściwym miejscu to nie ma możliwości wyjścia z naszego ciała i zostaje w nim uwięziona. Gdy endometrioza obejmie jajniki – krew może osadzić się w normalnej tkance jajnika, tworząc tak zwany blister krwi – otoczony włóknistą torbielą, zwaną endometrioma. W ten sposób może dojść do podrażnienia otaczającej tkanki, która z czasem zmieni się w tkankę bliznowatą, powstaną zrosty – które mogą powodować sklejanie się tkanek miednicy i narządów. To tak w najprostszych słowach przedstawia się choroba zwana ENDOMETRIOZĄ.
Miejsca gdzie może znajdować się endometrioza to:
– jajniki,
– jajowody,
– wyściółka jamy miednicy,
– zewnętrzna powierzchnia macicy,
– więzadła maciczno-krzyżowe,
– przestrzeń między macicą a odbytnicom (ślepy zaułek tylny),
– przestrzeń między macicą a pęcherzem (ślepy zaułek przedni),
– pęcherz,
– odbytnica,
– srom,
– jelita,
– szyjka macicy,
– pochwa,
– blizny po zabiegach w okolicy jamy brzusznej
Według Światowej Organizacji Zdrowia endometrioza dotyka co dziesiątą kobietą i dziewczynę w wieku rozrodczym na całym świecie i jest powszechnym schorzeniem ginekologicznym.
Większość kobiet doświadcza mniej lub bardziej dokuczliwego bólu podczas menstruacji. Jednak ból menstruacyjny, gdy chorujemy na edometriozę może być nawet nieznośny. Tak intensywny i dokuczliwy, że będzie utrudniał nam normalne funkcjonowanie podczas okresu. Niektóre kobiety chorujące na łagodną postać endometriozy, odczuwają większy ból i więcej dolegliwości niż kobiety chorujące na ciężką postać. Zdarza się też że objawy nasilają się z wiekiem.
Co powinno nas zaniepokoić jeśli podejrzewamy, że możemy chorować na endometriozę?
– silne skurcze menstruacyjne,
– krwawienia między miesiączkami,
– krew w moczu,
– bardzo ciężkie i długie miesiączki,
– wzdęcia,
– biegunki,
– zaparcia,
– mdłości,
– nasilone zmęczenia,
– ciężkie migreny w czasie okresu,
– ból w dole pleców podczas okresu,
– ból przy oddawaniu moczu lub stolca,
– nasilające się podczas menstruacji objawy alergii,
– ból podczas stosunku,
– problemy z zajściem w ciąże,
Jeśli podejrzewasz, że możesz chorować na endometriozę, koniecznie skonsultuj się ze swoim lekarzem. Leczenie może wymagać podania leków i/lub poddania się zabiegom chirurgicznym w zależności od objawów, zmian chorobowych, pożądanego wyniku i wyboru konkretnej pacjentki. Obecnie najbardziej powszechne terapie to przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych i leków przeciwbólowych oraz steroidy antykoncepcyjne. Natomiast zabiegi chirurgiczne mogą usunąć zmiany endometriozy takie jak zrosty i blizny. Jednak sukces w zmniejszaniu objawów bólowych w znacznej mierze zależy od stopnia zaawansowania choroby.